De gevaarlijke chaos van Jan Rotmans 

31 08 2023

De Rotterdamse duurzaamheidsgoeroe Jan Rotmans pleit er al jaren voor om met heel veel belastinggeld dingen te doen die vooral positief zijn voor de winst van de superrijken en hun grote bedrijven, ook al is dat volgens hemzelf oud of, om het in zijn eigen woorden te zeggen: “lineair” denken, wat waarschijnlijk de reden is dat hij regelmatig en passant een alternatief aandraagt - dat dan vaak nog dommer is. Het adagium van Rotmans is dan ook "omarm de chaos".

Het meest recente voorbeeld, CO₂ opslaan in de zeebodem, is volgens Rotmans zelf, in een kort berichtje op LinkedIn - "een dom idee dat we moeten omarmen". Dat is het constructivisme (dat altijd pas kan ontstaan als iets eerst gedeconstructiveerd is) van cultureel links in optima forma. Dat constructivisme kan namelijk alles goedpraten - als het maar in de ideologie van dienst past.

Op vergelijkbare wijze noemde Rotmans hardcore giflobbyist Louise Fresco eens een “zeer gewaardeerde en altijd genuanceerde collega”. Met sommige vrienden heeft een ecologisch verantwoorde transitie geen vijanden meer nodig zullen we maar zeggen, want de universitaire wereld houdt zichzelf, de eigen ideologie en daarmee het eigen duurbetaalde baantje als het moet nog in de lucht door haar eigen kinderen op te eten.

Desondanks moet ik Rotmans een complimentje geven. Ik ben namelijk nog van mening dat iemands woorden overeen moeten komen met iemands daden en ik heb dus alle boeken van Jan Rotmans maar eens gelezen - en ik trof daarin behalve oliedomme ideeën vooral veel slordig en gemakzuchtig denken aan.

De woorden van de Rotterdamse duurzaamheidsgoeroe Rotmans komen dus goed overeen met zijn daden: slordig denken leidt bij hem vrij consequent tot dom gedrag. Met soms desastreuze gevolgen (zie bijvoorbeeld zijn pleidooi voor biomassa uit 2013: https://energiepodium.nl/artikel/jan-rotmans-biomassa-is-de-weg-die-we-moeten-volgen). 

Ideeën die allemaal voortkomen uit en een eigen leven gaan leiden door het oude misverstand van Marx dat er een revolutie nodig zou zijn, waardoor "nieuwe", nu door Rotmans c.s. goedgekeurde, leden van de cultureel linkse liberale elite aan de macht zouden moeten komen. Een elite die door het gebruiken van net even andere, vaak nieuwe woorden, met kleine nuanceverschillen precies hetzelfde doet - zij het dan nu verpakt in een groen jasje. Animal Farm van George Orwell is nog steeds actueel.

Ecokapitalisme dus, dat met veel omhaal van woorden, co-auteurs en ghostwriters vooral dàt realiseert wat cultureel links pretendeert aan te pakken: een kleine liberale elite die steeds steviger in het zadel komt te zitten. Daarvoor hoeft die liberale elite van cultureel links naast het onvermijdelijke wokisme en genderideologie, russofobie, Nederland- en Nederlander-haat, racialisme, mondialisme, Europees imperialisme, Amerikanisme en Schimmelpenninck's anti-kloofretoriek - alleen wat klimaatideologie te omarmen om aan de macht te blijven. 

Dit alles is de tragiek van het in onze liberale democratie alomtegenwoordige geloof in centralisme en het daarmee gepaard gaande geloof in een Grote Leider, of Homme Providentiel, wat weer een gevolg is van de Franse revolutie; die immers werd gewonnen door die Jakobijnen en hun eigen Homme Providentiel Napoleon. Een Franse revolutie waar alle westerse democratieën uit voortkomen, omdat de geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars - en niemand een anti-geschiedenis van de democratie durft te schrijven, in een democratie waarin objectieve kritiek wordt beantwoord met uitsluiting - van de mooie baantjes. 

Deze keer is het de door de groene voorzienigheid aangestelde Rotmans, die er, samen met het intellectueel nihilisme, het obscurantisme en de wijdverbreide lafheid van onze tijd voor zorgt dat aan het eind van het liedje de zogenaamde “dwarsdenkers” en “friskijkers” (neologismen van Rotmans) door het totale gebrek aan visie bij de Grote Leider van dienst altijd weer als nuttige idioten van het liberalisme voor zorgen dat de rijken steeds rijker worden en de armen steeds armer. 

Deze "ecologisch verantwoorde" variant op de aloude verelendung van Marx zorgt er vervolgens voor dat Links niet alleen steeds verder vervreemd raakt van haar traditionele achterban, als die achterban überhaupt nog zo naïef is te denken dat traditioneel Links haar "old school people" niet allang heeft ingeruild voor een nieuw volk waar ze wèl stemmen van denkt te gaan trekken, maar uiteindelijk op allerlei onderwerpen die voormalige achterban tegen zich in het harnas jaagt.

Het tot vervelens toe lastigvallen van de zwakkeren door cultureel links; op een manier die we dankzij wetgeving als de DSA van de intrinsiek neoliberale EU (het liberalisme is sinds 2008 met het verdrag van Lissabon vastgelegd in de Europese grondwet) straks geen populicide meer mogen noemen - terwijl ze dat in essentie wel is. 

Niet voor niets is één van de kenmerken van dictatuur het afschaffen van de waarheid.

Deze tijd heeft dan ook geen behoefte aan het als nieuw gepresenteerde oude, want liberale en centralistische denken van Jan Rotmans c.s., maar aan zwakkeren die weer in staat worden gesteld om sterk te worden, zodat ze weerstand kunnen bieden aan de chaotische brij aan gevaarlijk domme ideeën van cultureel links - met levensvatbare alternatieven van, voor en door gewone Nederlanders, in hun eigen woongebied. 

Dus niet met een volgend slecht betaald baantje in het bedrijf van de volgende ecokapitalist, maar met demopedie in de stijl van Proudhon, met libertair communalisme en een libertaire democratie van de regio's. Met referenda op initiatief van de bevolking, in regio's die net zoveel invloed hebben als Den Haag, dankzij direct door de bevolking gekozen bestuurders met imperatieve mandaten - et cetera.

Goed onderwijs dus waardoor de zwakkeren met objectieve informatie in staat worden gesteld hun eigen leven in de hand te nemen en te verbeteren - in plaats van dat ze, dankzij de zoveelste slordig denkende professor, hun te korte leven nu dan mogen slijten onder de rook van een biomassa-centrale in plaats van onder de rook van een kolencentrale.

Terwijl hun zeebodem ondertussen wordt volgeplempt met windmolens-voor-de-energiereuzen en met CO₂ - omdat dat zo mooi past in het nieuwste transitiemodel van Jan Rotmans. 

Biomassacentrales waarvoor, onder het mom van duurzame vooruitgang, tot overmaat van ramp met het belastinggeld van de gewone Nederlander zèlf, zijn eigen bossen zijn gekapt. Bossen waarvan de CO₂ weliswaar in de zeebodem verdwijnt, maar waarvan de zware metalen in zijn lichaam belanden. Een lichaam dat toch al is aangetast door lucht-, water-, en voedselvervuiling ter ere van de winst van de superrijken.

Duurzame vooruitgang is van een kans een gevaar geworden doordat ze is gekaapt door cultureel linkse liberalen. Om te zorgen dat de hele samenleving vooruit gaat in plaats van alleen het kleine clubje superrijken dat de ideologie van cultureel links heeft omarmt om aan de macht te kunnen blijven, wordt het hoog tijd afscheid te nemen van gevaarlijk slordig denkende duurzaamheidsgoeroes zoals Jan Rotmans; die meer geloven in hun eigen modellen dan in de Gewone Nederlander. 

J. Mekkes