De steen des aanstoots heet soevereiniteit

12-08-2021

Dankzij het EK voetbal werd ik weer eens gewezen op het feit dat de Hongaarse president Orban het Kwaad is volgens de, inmiddels voormalige, werkgever van Frank de Boer; Mark Rutte. Om te weten wat het nu voor een wet is die Hongarije heeft aangenomen ‘om homosexualiteit te verbieden’ ging ik eens te rade bij een Belgische website. Volgens deze website zou het juist een wet tegen pedofilie zijn, die het illegaal maakt om LGBTQ+-waarden te promoten bij minderjarigen. De Volkskrant zegt dat de wet het tonen van homoseksuelen en transgenders in reclames en homoseksuele personages in films, series en boeken verbiedt. Ook krijgen scholen een boete als ze voorlichting geven over homoseksualiteit of geslachtsverandering.

Maar de taak van de filosofie is niet om te oordelen of iets goed of fout is maar om te analyseren waar iets vandaan komt. Het feit dat het neofeminisme het geslacht belangrijker vindt dan de mens. Op dezelfde manier als het racialisme ras belangrijker vind dan de mens en het anti-kolonialisme de daden van anderen in het verleden belangrijker dan de realiteit van de mens in het hier en nu. Of neem nu het feit dat we tegenwoordig in de media kinderen van 8 horen vertellen dat ze al sinds hun 3de in een verkeerd lichaam zitten - en dus sinds die tijd bezig zijn met een geslachtsverandering. En iedereen die vraagtekens zet bij de besluitvaardigheid van een kind van 3 is natuurlijk een vijand van de vrijheid.

Neofeministen van nu hebben Simone de Beauvoir gewoon niet goed gelezen, waardoor ze denken dat geslacht een kwestie is van opvoeding in plaats van een natuurlijk gegeven.

Het mag dan ook niet verbazen dat de Hongaarse wet Europese regeringsleiders tot tranen toe beroerde. Het zoveelste bewijs dat in Europa emotie en niet de ratio, ideologie en niet soevereine staten, laat staan vrijheid, gelijke kansen, feminisme, transparantie of zelfsturing centraal staan. 

De echte oorzaak van de boosheid van liberale politici op de Hongaarse wet is natuurlijk Orban’s soevereine politiek, en het feit dat die weer eens duidelijk maakt dat het draagvlak voor het liberale Europa van het verdrag van Maastricht aan het afbrokkelen is.

Wat daarbij ook niet echt helpt is dat de Europese burger inmiddels ook wel doorheeft dat hij net als op nationaal niveau ook in Europa geen enkele invloed heeft op de vraag door wie en hoe hij geregeerd wordt. Zodat ook in Brussel telkens weer zonder democratische legitimatie bestuurders aangesteld worden die vooral het liberalisme en de liberale oligarchie verdedigen - in plaats van de natuur, vrije burgers, gelijke kansen, transparantie, zelfsturing, humanisme, feminisme, de scheiding van kerk en staat, soevereine staten, de feiten of echte, want sociale vooruitgang.

De oorzaak? Het feit dat in 2007 met het verdrag van Lissabon onder leiding van de Franse liberaal pur sang Giscard d'Estaing een ordinaire staatsgreep werd gepleegd door de EU. Een staatsgreep die de soevereiniteit van Europese landen de facto afschafte. En zoals de onlangs in de Nederlandse media nog bewierrookte, want overleden, Giscard d'Estaing zelf destijds ook toegaf: hij wijzigde slechts een paar punten en komma's aan het door Deense, Nederlandse en Franse burgers in 2005 massaal weggestemde verdrag van Maastricht - om het verdrag van Lissabon er alsnog doorheen te kunnen jassen; dankzij de Europese regeringsleiders, de nuttige idioten van het Europese imperialisme en haar liberale ideologie. 

Een staat als Hongarije, die haar natuurlijke soevereiniteit nog waagt te gebruiken, in dit geval in verband met de controverse over de in het vrije westen alomtegenwoordige neofeministische, transhumanistische gender-ideologie, past niet zo goed in de ideologie van de liberale oligarchie. Het wordt zo weer eens pijnlijk zichtbaar dat steeds meer Europese staten weigeren gezellig mee te doen, nu Hongarije laat zien de liberale staatsgreep van 2007 niet te steunen. Hongarije blijkt graag een soevereine staat te willen zijn. Een staat die zelf haar wetten maakt - en haar hoofd niet laat hangen naar de onophoudelijk uit Brussel opstijgende ideologie.

Brussel bedreigt het ongehoorzame Hongarije ondertussen met miljarden euro's boete. De EU heeft daarbij de keus uit maarliefst twee instrumenten; het Europese hof van Justitie en het Europese herstelfonds.
De begrijpelijke angst van Europa is immers dat de oplevende gevoelens van soevereiniteit van een land als Hongarije op termijn ook overwaaien naar andere landen in de Unie, waardoor die ook zouden kunnen besluiten dat hun soevereiniteit en nationale belangen voor Europese wetten gaan. 

Wat we hier zien gebeuren is wat Victor Hugo de weerstand van het echte land tegen het wettelijke land noemde: L'opposition du pays réel au pays légal. De realiteit van Hongarije is iets anders dan de wetten van Brussel.

Tot overmaat van ramp zouden die echte landen vervolgens ook wel eens kunnen gaan besluiten om weer hun eigen monetaire beleid te gaan voeren (wat vooral de Zuid-Europese landen geen windeieren zal leggen), waardoor de monetaire unie de volgende bres in het toch al wankele bastion Europa zou worden.

Ongetwijfeld is Orban's wet slecht; maar mijn Hongaars is nog slechter - en ik weet dus niet zeker wat er in de wet staat. Zeker niet als ik mij beperk tot de soms tegenstrijdige berichten in de Nederlandse kwaliteitsmedia - die overigens allemaal in handen zijn van één (!) miljardair. Maar wat ik veel angstaanjagender vind dan een soeverein land dat haar eigen wetten maakt, is dat na meer dan 75 jaar bommen en granaten op onschuldige burgers om een imperialistische liberale ideologie op te dringen aan dictators in verre buitenlanden, zo weinig geleerd is door de heren en dames politici. 

Het wachten is op de volgende staatsgreep door het Vrije Westen, nu dan in Hongarije - en wie weet ook in andere soevereine Europese landen, zoals Polen, dat onlangs tot grote schrik van Brussel besloot het nationale belang boven het Europese recht te stellen door te besluiten dat nationale media niet in handen mogen komen van buitenlandse miljardairs.

Zolang behalve homoseksuelen en transgenders ook kinderen beschermd worden mogen homo’s en transgenders van mij trouwen, kinderen adopteren - en in reclames, films, series en boeken optreden. Maar laten we ondertussen niet vergeten dat een kind geen volwassene is. En dat volwassenen misschien beter kinderen kunnen gaan helpen de natuur te accepteren en volwassen te worden dan de natuur te ontkennen - en te doen alsof ze al volwassen zìjn. 

Het zal een lastige opgave worden voor al die leden van de liberale oligarchie die van jongs af aan zijn opgevoed alsof ze de volgende zonnekoning zijn - en dat in weerwil van de wens van het volk soms nog zijn geworden ook; zie Mark Rutte en Emmanuel Macron. Niet omdat de betreffende natie en dus het volk hen op soevereine wijze democratisch heeft gekozen, maar omdat deze zonnekoninkjes zo goed wisten te knielen voor het imperialisme van de EU.

Maar niet getreurd; laten we ons vooral geen zorgen maken. Het duurt immers niet lang meer tot het transhumanisme van Elon Musk, Jeff Bezos en de rest van de GAFAM onze joods-christelijke cultuur volledig vervangen heeft. En tegen die tijd vinden we het helemaal niet meer barbaars als twee mannen een baarmoeder ‘huren’ om ‘eigenaar’ te worden van een jongetje dat vervolgens op zijn derde onder luid applaus van het halve land besluit om ‘vrouw’ te worden.
In 2084 is soeverein nadenken zèlf barbaars geworden.

J. Mekkes