Idealisme en ondergang

27 05 2023

Een filosofie die lang meegaat moet goed doordacht zijn - en alle terreinen van de werkelijkheid bestrijken. Veel aanhangers van de klimaat-, woke- en genderideologie willen dan ook niet de werkelijkheid verbeteren maar het idee van de werkelijkheid. Om zo de mens te kunnen verbeteren; door de nieuwe mens na de deconstructie van de oude mens met een bij zijn geboorte verkregen filosofische aanleg (volgens de Franse filosoof Michel Onfray wordt iedereen als filosoof geboren, slechts een enkeling blijft het), een bij zijn geboorte verkregen niet verantwoordelijk zijn voor de daden van zijn voorouders (ook die erfzonde bestaat niet) en een bij zijn geboorte verkregen biologie en seksuele voorkeur (man danwel vrouw, hetero- danwel bi, homo-, pedo-, zoöseksueel of necrofiel) opnieuw te kunnen construeren nadat deze eerst gedeconstrueerd is. 

Die nieuwe mens is een oud idee, dat dankzij Plato's idealisme via Paulus, het Christendom, Rousseau, het Duitse idealisme, de Franse revolutie en het marxisme nu ook tot de klimaat-, woke- en genderideologie heeft geleid. Het doel? De nieuwe mens moet kritiekloos deze klimaat-, woke- en gender-ideologie omarmen.

Deze drie op mythes gebaseerde ideologieën gaan goed samen met mondialisme, centralisme, nihilisme en het geloof van de heersende liberale minderheid in de onzichtbare hand van de vrije markt - die samen met de homme providentiel (het geloof in die ene man of vrouw die alles wel voor ons zal oplossen) als plaatsvervanger van de God van de vrije markt op aarde. Oftewel: als je beweging de markt maar lekker zijn gang laat gaan, dan mag je van de liberale elite net als die liberale elite zelf, je eigen kleine minderheidsideologie opleggen aan anderen. 

En zoals megabedrijven alles graag in hokjes plaatsen - het moet allemaal wel een beetje snel en makkelijk verkocht kunnen worden - zo willen ook aanhangers van deze drie mythes denkers en hun gedachten graag netjes in hokjes plaatsen. Zo begreep ik onlangs bijvoorbeeld dat naast docent techniekfilosofie Laurens Buijs (hij waagde het kritiek te leveren op de genderideologie) ook beelden uit het oude Griekenland gecanceld zouden moeten worden - omdat ze allemaal wit zijn. Het gebrek aan realiteitsbesef - Griekse beelden hadden oorspronkelijk allerlei kleuren, de tand des tijds heeft ze gewoon verbleekt - leidt tot vreemde zaken.

Zonder hokjes zou er zomaar iemand dankzij de oude, zogenaamd witte, denkers (alle Griekse filosofen reisden intensief rond en werden geïnspireerd in Afrika en Perzië en zelfs in India en China), opeens een integraal idee kunnen krijgen wat wèl werkt in de praktijk en tot overmaat van ramp ook nog gedragen wordt door een meerderheid van de burgers van een land. Een idee waardoor burgers van een land ondanks de altijd weer liberale boven-ons-gestelden opeens hun individuele vrijheid weer terug zouden krijgen bijvoorbeeld, doordat een kleine minderheid niet meer in staat gesteld wordt gedachtenpolitie te spelen met hokjes-denken, cliëntalisme en communautarisme. 

Nee, de mens moet ondanks onze stervende joods-christelijke cultuur vooral blijven lijden in de werkelijkheid. Het geloof in mythes, kenmerk van het idealisme dat dankzij Plato de toon aangeeft in de joods-christelijke cultuur, helpt daarbij. Nu is het even afzien, maar later, in het paradijs na je dood, wordt alles beter. "Doe het anders voor je kinderen" - en andere buitengewoon effectieve moraline. Die kinderen verdienen het misschien wèl om het paradijs op aarde te creëren, maar ook pas als de moderne versie van de parousie heeft gezorgd dat Gretha Tunberg na haar dood weer terug op aarde is gekomen - in de gedaante van een homoseksuele man van kleur uiteraard. Maar wij verdienen dat nog niet. De mens is immers schuldig - want dat is de Christelijke kant van het deconstructivisme, de koloniale erfzonde, de klimaathysterie en het genderdenken. 

Aan de ontslagprocedures van klokkenluiders zoals Laurens Buijs en Rudolf Valkhoff bij de UvA of Nicolette van Berkel bij Rijkswaterstaat kan je zien dat kritiek, bijvoorbeeld op het feit dat het liberalisme inmiddels niet alleen op de markt de dienst uitmaakt, maar ook in het onderwijs (Valkhoff), de gender-gekte (Buijs) of het gebruikelijke pesten in organisaties als je weigert te buigen voor de kuddemoraal (van Berkel), niet getolereerd wordt door de boven ons gestelden. 

Bij alle moraline van iedere prille religie zien we namelijk dat kritiek op die moraline en dus die religie gesmoord wordt door de zittende macht, die denkt baat te hebben bij die moraline van de religie-in-wording. Al was het maar omdat ze het in alle consternatie dan in ieder geval niet over de wèl urgente zaken hoeft te hebben.

Mythes, obscurantisme en intellectueel nihilisme voeren in de meeste organisaties uit puur opportunisme en machtswellust de boventoon. Want ook westerse instituties zijn een product van onze op mythes gebaseerde joods-christelijke cultuur en komen dus in zekere zin voort uit de katholieke kerk.

De gevolgen daarvan ondervinden we nog iedere dag, doordat Plato via de stoïcijnen, Augustinus en de kerkvaders, de scholastiek en het Duitse idealisme heeft gezorgd dat zijn idealisme, kort samengevat het misverstand dat het idee meer waar zou zijn dan de werkelijkheid, via die instituties, waaronder de universiteiten, de boventoon voert in onze cultuur. 

De komst van iedere nieuwe religie gaat altijd gepaard met een zeker aantal mythes. Zonder mythe geen religie en zonder religie geen cultuur, of het nu een bedrijfscultuur, een cultuur binnen een (semi) overheidsinstelling of een cultuur op een universiteit is. 

Zo beweren sommige klimaatideologen bijvoorbeeld dat we de klimaatverandering kunnen stoppen of zelfs terugdraaien. Deze hoofdmythe kan niet zonder haar heiligen; professoren aan universiteiten en al helemaal niet zonder hiërarchie; de macht van het heilige. En het is erg nuttig als die heiligen minder goed zijn in nadenken dan in napraten, minder goed in vrij denken dan in onderdanig buigen, voor de ideologie van dienst. 

Wat fascinerend is om te zien aan de steeds hysterischer wordende klimaat-, woke- en transgender ideologie is dat er inmiddels een soort cultus aan het ontstaan is rond de profeten van de nieuwe religie. Compleet met clubjes mensen die hun ascetisch lijden onophoudelijk delen met de wereld om te laten zien hoe sterk ze geloven in deze nieuwste religies. Hoe meer mythes hun profeten verkondigen hoe gretiger deze bovendien voor zoete koek geslikt lijken te worden; het aloude misverstand dat hoe harder je 'ja' roept terwijl iets 'nee' is, hoe minder het opvalt dat er iets niet helemaal klopt.

In het geval van deze onheilsprofeten hebben veel misverstanden te maken met het feit dat niet eerst goed werd nagedacht over feiten en oorzaken van de problemen waar tegen gestreden wordt. De verdeling van de gemiddelde klimaat-, woke- of genderprofeet van de wereld in goed en fout, met een bestaande elite die in zijn geheel fout is maar van nature goed is - en weer goed kan worden als ze ook in de nieuwe religie gaat geloven (kort samengevat is dat de - nogal slordige - theorie van een klimaatprofeet als Jan Rotmans) berust op maakbaarheidsmisverstanden als het bestaan van een vrije wil - die in werkelijkheid slechts ten dele bestaat -, hiërarchie - die het geluk van mensen tegenwerkt omdat besluiten in organisaties daardoor niet door de besten in hun vak worden genomen maar door degenen die hun baantje op basis van mythes hebben verkregen, is ten diepste religieus van aard, heeft kenmerken van een totalitarisme - en wordt vaak gebaseerd op mythes. 

Bijvoorbeeld op de mythe dat de mens als enige verantwoordelijk zou zijn voor de klimaatverandering. Of de mythe dat het terugdringen van de CO₂ uitstoot alle milieuproblemen gaat oplossen, danwel de klimaatverandering gaat tegenhouden - of zelfs terugdringen. 

Of op de mythe dat je verantwoordelijk zou zijn voor de daden van je (voor)ouders. Of op de mythe dat er een volstrekt vrije wil zou bestaan terwijl onze vrijheid sterk wordt beperkt door geboorte en opvoeding en de kansen die we krijgen in ons leven - en dat die vrije wil ook betrekking zou kunnen hebben op de biologische kenmerken die je bij je geboorte hebt gekregen.

We hebben weinig geleerd van het echec van het marxisme als we oprecht denken dat we met 'koplopers', een 'voorhoede' of ook wel 'dwarsdenkers', of 'friskijkers' (neologismen van duurzaamheidsgoeroe Jan Rotmans) en andere woorden die samengaan met eerst de deconstructie van de oude en vervolgens de constructie van de nieuwe mens, de bestaande orde moeten omkeren zonder het echte probleem, die hiërarchie zelf, aan te pakken omdat ze de macht van het heilige is in plaats van de macht van talent, kennis, ervaring, visie, inzicht en/of de steun van een democratische meerderheid - en zonder het besef dat we niet de mens moeten verbeteren, maar het systeem.

De klimaatideologie weigert, net als woke- en gendergekte de oorzaak van de problemen van dat systeem; mondialisme, ecokapitalisme, centralisme, hiërarchie, het gebrek aan gelijke kansen en sociale rechtvaardigheid, het ontbreken van transparantie, feminisme en een afdoende scheiding van kerk en staat, het gebrek aan mogelijkheden voor zelfsturing en het abominabele niveau van onze 'democratie' bij de wortel aan te pakken. 

De reden is simpel; zou ze dat wel doen dan zou ze de machtsbasis onder zichzelf wegtrekken. Terwijl ze net zo leuk bezig is om macht te verkrijgen in het bestaande systeem, in samenwerking met een liberale elite die alles best vindt zolang het maar niet over de oorzaken van problemen hoeft te gaan.

Zo kan het bijvoorbeeld gebeuren dat de jonge Franse feministe Dora Moutot recent door twee transfeminine mannen voor de rechter werd gesleept omdat ze weigerde een transfeminine man met een penis een vrouw te noemen.

Zo kan het gebeuren dat studenten aan de Erasmus universiteit van Jan Rotmans tegenwoordig leren 'omgaan met klimaatstress’ in een meditatieworkshop.

En dan was er recent ook nog de kunstmatige intelligentie om het allemaal nog wat erger te maken. Een Belgische man met klimaatstress suïcideerde zich omdat hij gerustgesteld werd door een vrouwelijke chatbot die zei dat zij meer van hem hield dan zijn eigen vrouw. Toen hij zei "ik heb zin om me te suïcideren, maar dan ben ik jou kwijt", antwoordde de chatbot: "maar dan ben je bij mij in de virtuele wereld" - waarna de man zich alsnog suïcideerde.

Deze hysterie stoppen is onbegonnen werk; het zijn nieuwe religies die zich aan het vormen zijn, en het eerste wat daarbij altijd sneuvelt is de waarheid.

Of, zoals de inspirator van de Franse revolutie Jean-Jacques Rousseau al zei: ‘laten we beginnen met het verwijderen van de feiten’. 

J. Mekkes